هميشه ياد گرفتن زبان يا ياد گرفتن فرهنگ هاي ديگر باعث اين ميشود كه آدم به آن كشور نزديك شود از زماني كه عثماني ها بودند تا به امروز كه كشور تركيه وجود دارد مردم دنيا هميشه توجه خاصي به آن داشتند چه براي تجارت و چه براي مسافرت و بازديد مكان هاي ديدني تركيه .

تاريخچه:

زبان آذري كه ريشه در زبان پهلوي دارد، در منطقه آتروپاتكان رايج بوده است. اين منطقه بعداً به نام  آذرآبادگان و اكنون به نام آذربايجان شناخته مي شود. پيشينه اين زبان و مردم اين منطقه ايراني است و مردم دلاور آتروپاتكان هزاره هاست كه ساكن ايران هستند. تا به حال به اين فكر كرده ايد كه اگر ضرب المثلي از هر جايي از پهنه ايران، مانند اينكه "اين كلمه نوك زبونم هست" را به يك آذري بگوييد، او متوجه منظورتان مي شود و دنبال اين نمي گردد كه چه چيزي روي زبان شما افتاده است ولي اگر اين را به يك "ترك" بگوييد، متوجه منظورتان نمي شود و فكر مي كند از يك جسم خارجي صحبت مي كنيد. به شاهنامه كه تاريخ ايران باستان است مراجعه كنيد و تعدد استفاده از كلمه آذرآبادگان كه ديار آزادگان است را مشاهده كنيد. ما مي دانيم كه فردوسي بزرگ فقط ايرانيان را آزاده خطاب مي كند كه اين نيز ريشه در كلمه "اير" دارد.

ترك هاي امروز كه در كشور تركيه امروزي ساكن هستند اصولا مردماني مهاجر هستند. مهاجراني از دشت اورخون مغولستان كه بعدها با مردمان قبرس و يونان تلفيق شدند. موضوع "نژاد" آنچنان براي مردمان ساكن تركيه امروزي مورد سوال واقع شده و اهميت پيدا كرده كه به آزمايشات ژنتيك روي آورده اند.

تغييرات مربوط به زبان آذري نيز مربوط به حمله عثماني به ايران در دوران افول  صفوي است كه تركان عثماني به ايران حمله كردند و مدت مديدي در آذرآبادگان ايران حكومت كردند و مردم آن مناطق چون مجبور بودند با آنها صحبت كنند و به آنها ماليات پرداخت كنند، زبان اين قوم مهاجم را فراگرفتند ولي همين امروز هم مي بينيم كه زبان آذري با زبان تركي تفاوت دارد و براي اينكه گويشوران اين دو زبان، يكديگر را بفهمند، حتما نياز به مترجم دارند.

در عهدنامه قصر شيرين يا ذهاب در سال 1639 ميلادي، ايران آناتولي شرقي را از دست داد و مرز كنوني تركيه امروزي با ايران، با جداشدنش از ايران شكل گرفت.

سفر به تركيه:

اگر مي خواهيد به تركيه يا به قبرس شمالي برويد، بهتر است با زبان تركي آشنايي داشته باشيد يا اصطلاحات روزمره و مورد نياز در زبان تركي را ياد بگيريد تا با نگراني كمتري از بابت ايجاد ارتباط با مردم كشور ميزبان به سفر خود ادامه دهيد. در اينجا به تعدادي از جاهاي باستاني تركيه مي پردازيم، تعدادي از آنها زماني به عنوان بخشي از ايران بزرگ بوده اند و بعضي ها بخشي از يونان و روم.

قلعه وان:

قلعه وان يك استحكام سنگي عظيم است كه توسط پادشاهي باستاني اورارتو در قرون 9 تا 7 قبل از ميلاد ساخته شده است.  قلعه اي مشرف به ويرانه هاي توشپا كه پايتخت باستاني اورارتويي بوده. تعدادي از استحكامات مشابه در سراسر پادشاهي اورارتويي ساخته شد كه معمولاً به صورت تپه اي و برآمدگي در مكانهايي كه ارمنستان امروزي، تركيه و ايران به هم مي رسند. مادها، هخامنشيان، ارمنيان، اشكانيان، روميان، ساسانيان، بيزانسي ها، سلجوقيان، صفويان، افشاريان، عثماني ها، روس ها و ... هر كدام در يك مقطع زماني قلعه را كنترل مي كرده اند. اين قلعه باستاني درست در غرب وان و شرق درياچه وان در استان وان تركيه واقع شده است.

سنگ نبشته خشايارشا:

سنگ نبشته خشايارشا، شاه بزرگ هخامنشي قرن پنجم قبل از ميلاد بر روي قسمتي صافي از صخره، 20 متر (60 فوت) بالاتر از سطح زمين در نزديكي قلعه وان، حك شده است. اين طاقچه در ابتدا توسط داريوش شاه، پدر خشايارشا، تراشيده شد، اما سطح آن خالي ماند. اين كتيبه شرايط خوبي دارد و به سه ستون 27 سطري تقسيم مي شود كه به (از چپ به راست) پارسي باستان، بابلي و عيلامي نوشته شده است.

اَفِسوس (Ephesus):

شهري در يونان باستان، در ساحل ايونيا، در 3 كيلومتري جنوب غربي سلچوك كنوني در استان ازمير تركيه واقع شده است. اين بنا در قرن دهم قبل از ميلاد در محل پايتخت سابق آرزاوان توسط مهاجراني از يونان ساخته شد. در دوران يونان كلاسيك، اين شهر يكي از دوازده شهري بود كه اعضاي ليگ يوني بودند. اين شهر در سال 129 قبل از ميلاد تحت كنترل روم درآمد.

ايزانوئي (Aizanoi):

يك شهر يوناني باستان در غرب آناتولي بوده است. واقع در منطقه امروزي چاودار حصار، نزديك كوتاهيه، ويرانه هاي آن در كنار رودخانه پنكالاس، در ارتفاع 1000 متري از سطح دريا واقع شده است. اين شهر در زمان روم مركز سياسي و اقتصادي مهمي بوده است. بقاياي باقي مانده از آن دوره شامل معبد زئوس به خوبي حفظ شده. اين شهر در اواخر دوران باستان سقوط كرده و بعدها به عنوان يك ارگ خدمت كرد. در سال 2012 اين سايت براي ثبت در فهرست ميراث جهاني يونسكو ارسال شد.

آفروديسياس (Aphrodisias):

يك شهر كوچك يوناني باستاني در منطقه تاريخي كاريا يا كاريه در غرب آناتولي، تركيه بوده. اين شهر در شهر گِيري، استان آيدين، در حدود 100 كيلومتري ساحل درياي اژه واقع شده است.

آفروديسيا از نام آفروديته، الهه عشق يوناني برگرفته شده. زماني قبل از سال 640، در دوران باستان متأخر كه در امپراتوري بيزانس قرار داشت، نام شهر به Stauropolis به معني "شهر صليب" تغيير يافت. در سال 2017 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شد.

پايان سخن:

آيا مي دانستيد چه تحولاتي در زبان تركي و كشور تركيه رخ داده است؟ البته ما بصورت خيلي خلاصه به آن پرداختيم. اگر مي خواهيد زبان تركي را ياد بگيريد، و بتوانيد از اين طريق بيشتر با مردم آن كشور آشنا شويد، در كلاسهاي موزش زبان ماژورين شركت كنيد.

ماژورين، كمكت ميكنه